Voor ons is de triathlon van Veenendaal bijna elk jaar vaste kost op het wedstrijdprogramma. Beter dan Bert Flier kan ik het niet verwoorden: “in triathlonland is deze wedstrijd een klassieker: in de wandelgangen wordt deze goed geregisseerde wedstrijd het NK niet-stayeren genoemd.”
Het leek mij een keer leuk om de week voor mijn debuut op de hele in Almere te testen met een wedstrijdje. Jaren werd ik hier al getreiterd door andere lange afstands atleten die deze race net zo invulde, en het dus altijd goed deden.
De startlijst zag er weer goed uit: o.a. Edo vd Meer, Cesar Beilo, Rick Nijhoving, Bert Flier, Rob Barel, Dirk Wijnalda, Cees Colijn (afscheidswedstrijd) en Terrence Olaria. Starten tussen al deze mannen maakte me van te voren redelijk zenuwachtig, maar toch alles relatief: volgende week wordt het echt knallen.
Bij de start stelde ik me totaal links in het veld op, aan de kant. Hierdoor kon ik na het startsignaal een aantal passen lopen i.p.v. zwemmen. Direct lag ik goed vooraan. Na de eerste boei kwam Cesar voorbij, en ik kon mee in zijn voeten. Het ging allemaal soepel, misschien kwam het wel door mijn nieuwe wetsuit, een 2XU V:2 van Triathlonwinkel. Al wel een paar keer in getraind, maar nog geen race mee gezwommen.
Na 1500 meter hadden we tot mijn verbazing de aansluiting met Rick Nijhoving gevonden. Met z’n 3e hadden we na 19:36 weer land onder onze voeten. Ik had de snelste wissel van de dag en zat als 1e van ons 3 op de fiets. Cesar sloot snel aan, en kwam er hard overheen. En ik kon mee. Het was afzien, maar het ging.
Cesar wordt niet voor niets de Zeeuwse brommer genoemd, en wederom deed hij zijn reputatie eer aan. Ik kon welgeteld 1x goed overnemen, maar niet voor heel erg lang. in 52:24 legde we 37.7 km af: 43,2 gemiddeld. Pang! Rick Nijhoving was de eerst volgende in de wisselzone, ruim 3 minuten later…
Samen waren we Edo tot 1.15 genaderd, maar ik had al wel door dat we geen kans hadden. Toch hard van start gegaan met lopen uit angst voor o.a. Bert Flier en Dirk Wijnalda. Ik wist wel dat we ver voor waren, maar niet exact hoe ver. Cesar kon niet mee en moest mij direct laten gaan.
Na ongeveer 4 km kon ik het verschil zien met de achtervolgers, en dat gat was groot. De 2e ronde van 5 km heb ik iets rustiger gelopen met oog op volgende week. Als 2e kwam ik over de finish in een tijd ook onder het oude parcoursrecord: 1:51:04. 2 minuutjes achter Edo. Cesar wist Dirk Wijnalda en Bert Flier nog net van zich af te houden en finishte netjes als 3e.
