Je bekijkt nu 3e en 9e in Veenendaal

3e en 9e in Veenendaal

De omstandigheden waren goed, weinig wind, ik heb lekker getraind afgelopen 2 maanden en ik had er zin in. Ik had mezelf als doel gesteld om sneller te zijn dan vorig jaar (2.00.39) en vooral ook om een snellere looptijd neer te zetten zodat ik dat hoofdstuk van m’n enkelblessure volledig af kan sluiten. De start was een beetje chaotisch en ik was niet heel goed weg waardoor ik me midden in het gedrang bevond. Na de 1e boei ging het al beter. Na 21.49 kwam ik in een groepje van 5 of 6 mensen rond de 20e plek het water uit.

Tijdens het stuk lopen van het water naar de fiets had ik iedereen van die groep al ingehaald en zat al snel vrij eenzaam op de fiets, nadat ik nog even de verkeerde kant opgefietst was op een rotonde… Met fietsen kwam ik goed in m’n ritme en het ging ook hard, ik zag dat ik erg inliep op de kopgroep (met daarin o.a. Evert, Matthijs van ScheijenWim Korving en Rob Barel) en dat terwijl daar toch flink gestayerd werd. Samen met Cesar Beilo (die met Evert naar het WSK in Erdek geweest is) kon ik de aansluiting na 2,5 rondes vinden en toen heb ik dat tempo aan kop in de kopgroep gehandhaafd. Gelukkig had ik geen kilometerteller want dan was ik me een hoedje geschrokken, ruim 42 gemiddeld gefietst! Ik weet dat ik met lopen nog tekort kom op bijna alle mensen die daar in de kopgroep zaten dus ontsnappen of mensen eraf fietsen was voor mij de enige mogelijkheid om met een marge aan het lopen te beginnen. Toen ik vlak voor de wissel een flink gat had geslagen heeft Rob(!) dat helaas dicht gereden. Met als resultaat dat bijna de gehele kopgroep ongeveer gelijk aan het lopen begon.

Zoals verwacht werd er vooral door Evert en Rob erg hard gestart met lopen. Rick Nijhoving was uitgestapt zag ik. Mathijs van Scheijen, Vincent Bohm en later ook Rene Poppe kwamen voorbij in een tempo waarbij ik niet kon aanhaken. Ongeveer 4km samen gelopen met Wim Korving maar die moest ik ook laten gaan. Toen dus eenzaam door op het Veenendaalse parcours. Op 400 meter voor de finish leek Menno Idema te naderen maar toen hij bijna bij me was ben ik ontzettend gaan versnellen, en zijn feestje ging niet door. Uiteindelijk finishte ik in een tijd van 1.57.03. Dat is 3,5 minuten sneller dan vorig jaar en ook m’n looptijd was 12 seconde sneller dan vorig jaar. Ik ben een tevreden mens!

Ook lang geleden dat Evert en ik samen op het podium stonden, bijna een heel jaar! Tijdens de prijsuitrijking werden we gehuldigd als nummer 1 en 2 in de categorie onder 23 jaar. Na de wedstrijd ook nog met m’n eerst fan op de foto geweest, ze wist dat ik op televisie zou komen met Hollandse Krijgers. Hoeveel zullen er nog volgen? Nog een leuk detail: ik heb dit jaar exact evenveel tijd in het parc ferme doorgebracht als vorig jaar, Championchip: bedankt!

Diederik Scheltinga

De oudste van de broers, zoekt graag de grenzen op (niet alleen fysiek) en volbracht al 13 Ironmans.