Je bekijkt nu 3e op het NK halve triathlon

3e op het NK halve triathlon

In triathlonland heeft iedereen een eigen beleving bij zijn / haar wedstrijd. De trend in wedstrijdverslagen van de afgelopen weken is andere atleten persoonlijk aanvallen. Soms met naam en toenaam. Terecht of onterecht. Maar vooral veel wijzen. Ook het woord ALS heeft een grote herintrede gedaan in online triathlonland. Niet fraai vind ik. Daarom niks van alles in mijn wedstrijdverslag over het NK halve triathlon in Didam.

De afwezigheid van ‘the big three’ speelde natuurlijk een grote rol. Bas Diederen, Erik-Simon Strijk en Edo vd Meer (triathlon coaching). Mannen die in de afgelopen jaren de NK’s halve hard hebben gemaakt waren niet aanwezig ivm andere wedstrijden en blessures. Een mooie startlijst en een open race. Het kon alle kanten op. En het ging alle kanten op. Vooral tijdens het zwemmen tegen de zon in.

Na iets meer dan 26 minuten kwam ik met de grote kop van de wedstrijd als 11e uit het water. Zat vervolgens wel als 5e op de fiets en na 1 km lag ik aan kop samen met JR Heerssema. Vervolgens sloten er nog 6 man aan en was voor mijn gevoel stapvoets door het achterhoekse. Niemand wilde rijden. En wees nou eerlijk: met notoire hardlopers als JR, Dave Rost en Bert Flier in de groep ga ik mezelf ook niet uitputten. Dave deed nog wel veel werk en samen reden we dan ook de groep nog wel los maar daarna kon er vanuit daar ineens wel gereden worden. Tot we weer werden bijgehaald.

Tactisch lopen dus. Als eerste de wissel in, hard en ongecontroleerd weg en dan maar zien waar het schip strandt. Zowaar liep ik na 1 ronde ruim een minuut voor op de rest van het veld. Tactiek werkt dus. Riant aan kop op het NK en ik liep uit. Mooier kon het op dat moment niet worden. Slechter wel. In de 2e ronde een minuut verval en na 9 km kwam stoomlocomotief Dirk Wijnalda langs. Verdapperen en doorgaan, goed cola drinken en een ritme proberen te blijven vasthouden.

Het ging steeds slechter en in de laatste km kwam ook Bob Martens er nog overheen. Uiteindelijk totaal choco als 3e gefinisht. Op de streep zakte ik in elkaar maar na een paar bidons water over m’n hoofd ging het wel weer.

Watskeburt? Tactisch slim en dom gelopen. Ik had van te voren verwacht dat ik rekening zou moeten gaan houden met JR, Dave, Bert en Dirk. Allen behalve Dirk in mijn fietsgroep. Om hen te ontmoedigen ben ik hard vertrokken. Uiteindelijk had ik me alleen zorgen hoeven maken om Dirk. Dus achteraf had ik niet zo kamikaze hard hoeven te vertrekken, maar goed. Wie weet houd ik het volgend jaar wel vol. Een classic swim bike die. De 8e in 6 weken. Volgend weekend nummer 9 in 7 weken en dan efkes trainen best. Pang!

Diederik Scheltinga

De oudste van de broers, zoekt graag de grenzen op (niet alleen fysiek) en volbracht al 13 Ironmans.