Aangehouden tijdens training!

Gister in de middag ging ik samen met Marcel Gierman een duurritje van 4 uur maken op de fiets. Marcel traint voor de Ironman van Zurich, en wil zich daar graag plaatsen voor de Ironman Hawaii. Wanneer ik met Marcel ga trainen, is er altijd wat te beleven: veel lekke banden, gebroken kettingen, aanvallende vogels, bewust bijna aangereden, onbewust zeeer bijna aangereden, schreeuwende vrouwen langs de kant en nog veel meer. Samen hebben we in 2 maanden tijd al een hoop meegemaakt, maar gister sloeg echt alles.

Met nog 6 kilomter te gaan werden we in Arnhem klem gereden op het fietspad door een burger politieauto. Nog net geen sirenes, maar wel “stop, politie” kei hard door een speaker op het dak. Dit wegens het oversteken op een plek waar dat niet mocht; veel uitleg over hoe gevaarlijk dat niet is, dat het onverantwoord is geen identiteitsbewijs bij je te hebben (kan ik inkomen) en dat wij moesten nadenken over de reputatie van wielrenners in het algemeen. Dit reflecteerde ik tegenover de beste man, en vroeg hem wat het voor de reputatie van de politie zou doen dat langs deze drukke weg 2 agenten 2 sporters aan stonden te houden.

Marcel probeerde nog zijn goede doelen elftal te betrekken, ik zette m’n bekende hoofd op, en vroeg: “kennen jullie mij dan niet van tv?” Maar helaas draaide het allemaal natuurlijk op niets uit: 60 euro wegens het overschrijden van een doorgetrokken streep! Dit werd op deze manier wel heel letterlijk een duur training! Dikke, onsportieve {dit woord moest ik van m’n moeder weghalen} zijn het! Hebben ze niets beters te doen? Rond rijden in een auto, dik worden en een beetje goed gemanierde, nette, aardige en ambitieuze sporters aanhouden… Voor dit soort acties heb ik geen goed woord over! Blegh!

Diederik Scheltinga

De oudste van de broers, zoekt graag de grenzen op (niet alleen fysiek) en volbracht al 13 Ironmans.