Ik zit nu op ons balkon met een Corona, Tom Waits op de koptelefoon, ik zie sterren (letterlijk) en hoor de oceaan, heb het nog steeds ontzettend naar mijn zin hier! De organisatie via wie wij hier zijn zorgt super goed voor ons: Co2 patronen, kleding, liften, ontbijt, parcoursverkenning, aanreiken van drinken tijdens duurloopjes en gister een welkoms diner bij Bubba Gump (Run Forest, Run!). Ook hebben we echt geluk met ons appartement, alles is aanwezig en hoeven we dus niet te kopen: koffie, suiker, zout, peper, martini, snorkels, bodyboards, vishengels en gister nog vanaf ons balkon springende dolfijnen in de azuur blauwe oceaan bekeken.
Training gaat prima, maar ik ben eigenlijk nog niet echt met de wedstrijd bezig. Veel te druk met het genieten van alles hier. Voor de Ironman UK heb ik me strikt aan bepaalde voedingsplannen gehouden: week lang geen koffie tot voor de wedstrijd, geen alcohol, veel pasta. Hier zit het iets anders in elkaar, na de training een Corona op het balkon, s ochtends wakker worden met een grote, sterke bak koffie en heb afgelopen 4 dagen gegeten bij o.a. de Burger King, Wendys en McDonalds.
Gister wederom 3800 meter gezwommen in de oceaan, de eerste helft ging lekker, in 31 minuten rond. Terug rustiger gezwommen en wat rugcrawl tussendoor. Toevallig net als de dag ervoor een eindtijd van 1.08. Maakt natuurlijk nu niets uit, zaterdag is belangrijk! Na het zwemmen goed ontbeten, terug naar huis en met de fiets in de auto naar Hapuna Beach. Vanaf daar naar Hawi gefietst en terug, het lastigste gedeelte van het fietsparcours. De wind begon te waaien bij Hawi, best gunstig: 70 km met een gemiddelde van 32.
Opmerkelijk was de Amerikaanse dame van een jaar of 40 die kopwerk voor mij deed, uh kopwerk voor mij? Ja, kopwerk voor mij. Zou ze pro zijn? Korte intervaltraining dan? Nee, blijft flink door stampen op dr zwarte Trek Equinox 9.9 (model 2009), compleet gebondragerd: remmen, stuur, km teller, bidonhouders, aero bidons, cranks, zadel, co2 patronen, wielen met hoge velgen (de dure versie), banden, alles. En ze deed kopwerk voor mij, het zweet droop van dr af gedurende het uur dat ze dat deed. Ze was zo afgetraind dat het overtollige vel onder haar oksels bijna tot haar knien hing. Niet echt smakelijk om daar achter te rijden, maar ik heb een wedstrijd zaterdag, en kon mn energie beter sparen, dus zat ik daar, en probeerde me te concentreren op haar fiets.
Naast deze vrouw, die echt maximaal ging, werd ik ook nog ingehaald door een age grouper (minstens 50) met baard, die ongeveer 38 per uur reed, terwijl het zeker 35 gaden was! Tijdens het lopen ook, bezweet en hijgend knallen ze je voorbij. Iedereen lijkt hier 4.30 te fietsen en 2.45 te lopen, gekkenhuis! Ook moet ik me naar de Hawa maatstaven schamen voor een fiets waarvan de nieuwe versie uit met velgen van maar 50mm. Maargoed, mijn wedstrijd is zaterdag, of donderdag, dan is de underwear run over 1/2e mile. Dit is eigenlijk een excuus om te laten zien hoe afgetraind je bent, misschien kan ik hier beter pieken, haha!
Na het fietsen Hapuna Beach bekeken, dit is eigenlijk paradijs zoals het bedoelt is, witte stranden, blauwe zee, zwarte kliffen, echt fantastisch! s Avonds zoals gezegd gegeten bij Bubba Gump en op tijd naar bed.
Vanmorgen verslapen voor onze 2 uur run, op zich niet erg, rustig ontbeten, auto gehuurd: een Jeep Wrangler 4WD automaat, dak eraf, en naar Mauna Kea gereden, een van de hoogste punten van het eiland. Halverwege werd het koud, en ging het regenen, dus het dak er weer op. Boven was het 7 graden, regen en een ontzettend maanlandschap. Indrukwekkend, dat wel. Ook wel relaxt om even weg te zijn uit de hitte.
Eind van de middag 1u35 rustig gelopen, we hadden het weer over onze tegenliggers die zo gruwelijk hard liepen, en we maakte ze belachelijk, tot we zagen dat het Chris McCormack was. Die heeft natuurlijk al het recht om zo hard te lopen, want dat kan hij..
Aestate was ruim 3 jaar lang mijn werkgever. Tot vlak voor mijn vlucht naar Hawa ben ik nog werkzaam geweest en heeft Aestate mij gesponsord. Hoe haal ik meer rendement uit mijn vastgoed? De betrokken partijen praten langs elkaar heen: hoe krijg ik ze weer op n lijn? Voldoet mijn huisvesting over 10 jaar nog steeds? Ik heb een huisvestingsstrategie en hoe nu verder? Is het mogelijk om ons project op tijd binnen budget te realiseren? Welke exploitatiekosten kan ik verwachten? Is deze vastgoedontwikkeling haalbaar (te maken)? Aestate biedt innovatie, duurzame oplossingen voor complexe, strategische vastgoedgerelateerde vraagstukken.
