Afgelopen zondag was het dan eindelijk mijn beurt! De DUIN triathlon Almere, een triathlon over 1500 meter zwemmen, 40km fietsen en 10km lopen.
In Almere was het wel even schrikken. Flinke golven op het water, harde wind op de dijk waar we moesten fietsen, nog nooit zo veel dure fietsen bij elkaar gezien en wat heeft die kerel dikke armen! Ach ja, ik heb prachtige cosmics wielen geleend van Diederik en misschien heb ik niet zulke dikke armen, maar ik heb wel (een beetje) zwemtechniek!
PANG!
Wat een chaos. 120 man, smal zwemparcours. De eerste 300 meter was waterpolo. Toch ben ik niet heel erg van slag geweest. Op de helft van het zwemmen was een ‘landlap’, een stukje over het strand rennen. Even om me heen kijken, armen rust en weer gaan. De eerste meters van de 2e ronde deden mijn armen pijn. “Niet te lief zijn voor jezelf” hoorde ik Diederik in mijn hoofd zeggen. Ik heb deze ronde toch lekker kunnen zwemmen.
Na 0:27:40 kwam ik redelijk tevreden het water uit. Duizelig kwam ik aan in het parc fermé. De wissel verliep niet vlekkeloos, maar ik kon fietsen! Lekker kunnen trappen en na 1:05:49 was ik alweer klaar. Geen last van kramp die ik voelde na het zwemmen.
10 kilometer lopen. Dit had ik eigenlijk nog nooit goed gedaan. Mijn idee was om een haas te zoeken en daar achter te blijven. Deze vond ik al in de wisselzone. Aanvankelijk had ik het best zwaar doordat ik buikpijn had. Toch kon ik de laatste ronde nog iets versnellen en liep ik 00:42:47.
Ik ben als 74e geëindigd met een tijd van 02:20:09. Zeer tevreden! Mijn teammakkers hebben het ook goed gedaan. Als team zijn we 21e van de 31 geworden. Dat is 9 plekken beter dan de vorige keer! Zaterdag de 22ste mag ik weer voor de 1e Divisie, een 1/3e triathlon in Oud Gastel. Ik kijk er naar uit!