1/2e triathlon Stein
Eind juni startte ik in de 1/2e triathlon van Stein. Professioneel opgezet en een sterk startveld, ik was uiterst gemotiveerd hier goed te presteren. Voor de zoveelste keer dit jaar een wedstrijd in de regen. Ik koos voor carbon remvelgen en had hierdoor amper remkracht. Hierdoor miste ik in de 1e ronde al een bocht en in de 2e ronde ging ik in een afdaling hard onderuit. Direct EHBO en ik werd met nekbrace en al met de ambulance afgevoerd naar ziekenhuis Maastricht. Einde wedstrijd dus.
De schade bleek achteraf gelukkig mee te vallen: een heel hoop schaafwonden aan beide kanten van mijn lichaam, gekneusde schouder, elleboog en heup maar gelukkig niks gebroken. Behalve mijn zelfvertrouwen.
1/2e triathlon Didam
In een poging mijn gedeukte zelfvertrouwen te herstellen startte ik 2 weken later in de halve triathlon van Didam. Didam is praktisch gezien mijn achtertuin en hier deed ik ook mijn aller eerste triathlon. Met de sporen van de crash in Stein nog duidelijk zichtbaar trok ik die ochtend mijn wetsuit aan. Mijn grootste concurrenten van de dag: Eddy Lamers, Eimert Venderbosch, Eddy Lamers, Marcel Gierman en Jan-Roelf Heerssema.
Na de 80 km fietsen waren het enkel Eimert Venderbosch en Eddy Lamers met wie nog afgerekend moest worden. Na de wissel ging ik zo hard mogelijk van start om iedereen het idee te geven dat ik goede loopbenen had. Maar dat had ik niet. Toch had ik na het eerste rondje van 5 km ongeveer een minuut op Eddy en Eimert. Dit wist ik de overige 15 km vast te houden en finishte als 1e in de halve triathlon van Didam.
Bundesliga Dusseldorf
1 dag na winst op de 1/2e in Didam stond ik samen met Evert, Cornelis en Cesar aan de start van de Bundesliga sprint triathlon in Dusseldorf. Wederom in de regen. We hebben ook wel pech hoor! Zwemmen zonder wetsuit en profi start vanaf een ponton midden in de haven. Altijd mooie avonturen in Duitsland! Samen met Cornelis en Cesar kwam ik het water uit. Direct na de wissel ging Cesar in de eerste bocht hard onderuit omdat hij een eerder gevalle atleet niet kon ontwijken. Evert ging later ook tegen het asvalt. We haalde hem bij en hij kon met moeite aanhaken. Later bleek dat zijn achterrem de gehele race fors aanliep. Evert, Cornelis en ik finishte binnen 5 plekken van elkaar. Waar we in Nederland altijd mee doen voor het podium finishte we op plaats 51, 53 en 54.
EK Cross triathlon Kijkduin
Een week later (op mijn eigen verjaardag) stond het EK cross triathlon in Kijkduin op het programma. Eerder trainde we al met een hele leuke groep atleten op het parcours. Ik wilde goed presteren. Van Specialized had ik een EPIC 29-er te leen gekregen, super fiets! Evert lag eenzaam aan kop maar had een snakebite op een stoeprandje, op het moment dat Rob Barel en ik langskwamen spoot hij er een tube espresso in, met als gevolg dat er wit schuim rond vloog. Ik dacht op dat moment dat hij een zeemeeuw had aangereden ofzo. Ik bood Evert nog mijn wiel aan maar dit wilde hij niet accepteren. Rob en ik werkte goed samen, haalde Edo bij. Nog een ronde later moest ik Rob laten gaan en Edo mij. Zo begon ik als 2e aan het lopen. Er kwamen nog 3 buitenlanders overheen en ik finishte totaal kapot als 5e op het EK.
NRW OD Sassenberg
Begin augustus stond de OD in Sassenberg op het programma. Wederom een start in de regen, zonder wetsuit. Windschattenfahren nicht erlaubt zeggen de Duitsers. Altijd hetzelfde liedje. Ik fietste hard met teamgenoten Matthias Epping, Maximillian Sasserath en Niklas Greeven op regelementaire afstand. Met nog 5 km te gaan zagen we de donkere wolk van het peloton ons achteorp komen. Wat zij kunnen kunnen wij ook: kop over kop vol gas T2 in. Bij het lopen moest ik enkel Patrick Dirksmeier voor laten gaan en finishte als 2e.
Twinfield NK OD Veenendaal
Enkele weken later was het tijd voor het NK OD in Veenendaal. Als inval atleet van team Snelle Wielen stond ik in een te groot triathlon pak op het prachtige ponton in de surfvijver. Zwemmen was een ramp: dat te grote triathlonpak werkte als een parachute en ver achterin kwam ik het water uit. Hierdoor was eigenlijk mijn wedstrijd al bekeken. Samen met Cornelis en Omar Brons koerste we nog stevig door maar uiteindelijk werden we nog opgeslokt door de 3e fietsgroep. Lopen ging wel weer goed en werd enkel voorbij gelopen door Jan Roelf Heerssema, die was goed op weg voor Almere.
Naar huis gefietst met Cesar en later die avond nog naar het Team4Talent feest in Luxor geweest, wat een nacht! Werd zelfs nog even in het zonnetje gezet door André die me met een knipoog een Team4Talent fietssetje cadeau deed.
Dusseldorf Team Triathlon
2 weken voor Almere stond de Dusseldorf team triathlon op het programma. Een succesvolle tryout hadden we op de fiets in Sassenberg. Dit keer startte het Bayer triathlonteam met Niklas Greeven met een kater, Maximillian Sasserath, Matthias Bergerman en mijzelf. Voor de ontelbaarste keer een wedstrijd in de regen. Zonder wetsuit startte we in de roeibaan van Dusseldorf. Na 500 snelle meters stond ik naast Maxi op de kant. Als 1e team waren we op het spekgladde fietsparcours. Sinds de crash in Stein ben ik hier geen held meer in maar mijn niveau was voldoende om de kar flink te trekken. Met lopen haakte Niklas af en zag Maxi scheel. Matthias duwde en ik bepaalde het tempo. Met 50mtr voorsprong finishte we als 1e. Daarna genoten van de perfecte verzorging in Duitsland en werden we gehuldigd als 3e overall in de NRW liga.
NK Lang Almere
Het NK LD in Almere was voor mij de laatste wedstrijd in het seizoen, revanche op vorig jaar en een streeftijd onder de 9 uur was het doel. De week voorafgaand nog wel wat problemen en een acute 4 voudige wortel kanaal behandeling was nodig om aan de start te verschijnen. Maar met hulp van mental coach Menno Oudeman stond ik vol zelfvertrouwen aan de start.
Vanuit de organisatie had ik een hotelovernachting gekregen. Toen ik ging kijken hoe we het logistiek zouden aanpakken omdat we wedstrijddag zouden moeten uitchecken kwam ik erachter dat we zelfs nog een nachtje mochten blijven! Super geregeld.
De race zelf ging prima, na de start zag ik de witte cap en de techniek van teamgenoot Roeland naast me. Als er iemand constant racet dan is het Roeland dus besloot ik hierbij te blijven. Na het zwemmen ontstond er een groepje met Martijn Boot, Roeland Smits, Remy Vasseur en ik. Ontketende Edo achtervolgen vonden we zinloos en wij reden onze eigen wedstrijd. De dag was nog lang.
In de 3e ronde van 4 sloot er een groep met Dirk Wijnalda en Jan Roelf Heerssema aan. Heerssema nam hard over en Roeland, Remy en ik bleven met z’n 3e achter. Roeland en Remy finishte vorig jaar als 2e en 3e dus ik had wel vertrouwen dat zei weten hoe de race in te delen. Ik besloot me ook in te houden en niet mee te gaan.
Na het fietsen ging het lopen prima, echter, enkele Almeerse burgers hebben niet zoveel met sport en besloten kilometer bordjes te jatten en verplaatsen. Zo kwam ik er na 5 km achter dat ik veel te hard vertrokken was. Het leed was al geschied en langzamer lopen was lastig. De eerste 21km gingen in 1.29. Hekje pang. 10 km was het echter voorbij, hekje dood. Wandelend, joggend, strompelend legde ik de laatste 10 km af. Hulde voor Peter, Bo, Menno en Cornelis voor de extra support!
Ik finishte, net als vorig jaar, als 9e op het NK in een tijd van 8:49 nog iets. Erg tevreden. Na de finish ging het licht uit en werd ik per brancard afgevoerd. Zakje infuus en het ging wel weer.
