Tijdens de teamtriathlon van Enschede zouden Diederik en ik ons debuut maken voor ons nieuwe team Bayer Uerdingen. Samen met Uwe Kappelhoff en Klaus Schlter hadden we een sterk team en werden we vooraf tot de favorieten gerekend. Helaas meldde Klaus zich op de ochtend van de wedstrijd af met Bauchsmerzen. Dat betekende dat we maar met 3 man zouden straten, en dat we de langzaamste tijd plus 30 seconden uit de ochtendserie erbij opgeteld zouden krijgen; geen finale voor ons team…

Helaas en niks aan te doen, maar de wedstrijd gaat door. Ik heb lekker mijn warming-up gedaan en me klaar gemaakt voor de ochtendserie, die over een afstand ging van 175m zwemmen, 7 km fietsen en 2 km lopen. In de ochtendserie gaat iedere atleet om de 15 seconden van start. 15 seconden voor mij startte de winnaar van vorig jaar Georg Potrebitsch. Een mooi doelwit om naar toe te werken. Het zwemmen ging redelijk ok, en Georg bleef op ongeveer de zelfde afstand van mij. Ik had gekozen om op de Stevens crono TT van Diederik te rijden, en dat bleek een goede keus. In de eerste ronde reed Georg iets bij me weg, maar ik moest van me zelf maximaal blijven fietsen. Alles begon al pijn te doen maar het hielp. Langzaam aan kwam ik dichter en dichter bij hem, en vlak voor de wissel haalde ik hem zelfs in. Snel de loopschoenen aan en knallen op de afsluitende 2 km lopen met mn opgeblazen benen van het fietsen. Georg zat direct achter me, en ik besloot om toch maar gewoon maximaal gas te geven. Uiteindelijk moest hij me laten gaan, en finishte ik Total Kaput. Ik had een kwartier nodig om een beetje bij te komen en mn longen branden als gek. Ondertussen kwamen er allemaal mensen naar me toe die me feliciteerde ik had het zojuist neergezette parcoursrecord van Edo van der Meer verbroken met 13 seconden. Met een tijd van 20.44 was ik een dikke minuut sneller dan vorig jaar en won ik uiteindelijk de ochtendserie! Op een betere seizoensstart had ik niet durven dromen!

Uwe werd in de ochtendserie knap 5e, en Diederik werd in het internationale veld, met een opvallend goede looptijd en zeer opvallend slechte wissels 17e. Als Klaus erbij geweest was waren we zeker in de finale gekomen, maar dit mocht helaas niet zo zijn. Met dat in gedachten, en een iets mindere motivatie daardoor gingen we in de middagserie met zn 3en van start. Gas geben und Spass Machen was het motto en dat lukte dan ook wel. Vooral Diederik had viel Spa; Vallen met het opspringen van de fiets, constant een hand in de rug met lopen, enorm diep gaan en daardoor veel pijn verdragen.. hoeveel plezier kun je je nog meer wensen? Uiteindelijk nog een 5e team tijd overall, terwijl de meeste teams toch met 4 man van start gingen.