Je bekijkt nu Hollandse Krijgers Aflevering 2: Kara

Hollandse Krijgers Aflevering 2: Kara

Weer enkele citaten uit mijn dagboek van week 2: Na 1 week slecht eten kan ik bij mezelf al zien dat er wat kilo’s af zijn, wat kilo’s betekend voor mij dat ik ruim onder de 60kg weeg. Als er nog meer af gaat wordt het serieus gevaarlijk. Goed proberen te eten is ontzettend belangrijk maar niet makkelijk. Het begon hier bij de Kara erg goed, super aardige mensen van onze leeftijd, ze kunnen goed communiceren. Het is hier wel flink warmer dan bij de Hamar, dat komt doordat we ons nu op 300 – 400 meter hoogte bevinden in plaats van de 800 – 900 bij de Hamar. Opzich is het niet erg want het meer en de rivier zorgen voor verkoeling! Heerlijk om elke dag wel een paar keer in dat water te liggen. Daar krijg ik echt weer wat energie van. Het eten leek ook goed te komen, maar na de eerste dag toch weer Dano; de zelfde klei als vorige week. Maar nu heb ik niet na 3 dagen vlekken voor m’n ogen en ben ik duizelig, maar al na 1 dag. Hopen dat we wat vis vangen… Ook hebben we een geit geslacht. Eerst ging dat beest er vandoor, en ik had echt geen energie om erachteraan te rennen. Ik kon het gewoon niet. Dat heb ik nog nooit meegemaakt. Het slachten was wel ok, ik had het wel willen doen maar Halim met z’n grote mond stond alweer vooraan. Het kon me allemaal niet zoveel schelen, ik was vooral blij dat we wat fatsoenlijks te eten kregen. Nu voel ik me ook een stuk beter, ik kan weer opstaan zonder me licht in m’n hoofd te voelen enzo.

De kano race was fantastisch. Super mooi en machtig om op zo’n sterke rivier een krachtinspanning van 3 uur te leveren. Tussen 2 hele hoge oevers met al die dieren en geluiden, krokodillen, opspringende vissen, apen en vogels in alle kleuren en maten. Echt mooi dat we dit op zo’n manier konden meemaken. Een heel bijzondere ervaring.

De start was wat chaotisch. Logisch dat mensen elkaars kano aanraken, we vertrokken met 5 man, elk in een uitgeholde boomstam van 2 tot 3 meter. Alleen aan de oever van de rivier is het ondiep, dus iedereen wil daar varen. Tegen de stroom in paddelen is geen optie. Een klein tikje is dan al snel gebeurd. De wedstrijd verliep verder wel goed, maar bij vlagen wel heel erg frustrerend; als je een bochtje om kwam en je verloor de macht over je kano dan werd je door de stroming meteen 50 meter terug geworpen, en kon je weer opnieuw dat zelfde bochtje maken, hopen dat het dan wel goed ging.

Tijdens de race was het Derk die er meteen vandoor ging, en ook niet meer te achterhalen was. Voor mij vanzelfsprekend dat ik nog alles gaf voor een 2e plek (dat ben ik wel gewend met een broertje als Evert), voor andere sporters is dat blijkbaar anders. Emil had na zijn uitstappen spijt, Halim niet. Hij had nog steeds de grootste mond, en probeerde mij de schuld in de schoenen te schuiven.

Na het kijken van de uitzending heb ik een eerste simpele uitleg: die ‘duw’ van mij is niet uitgezonden omdat het helemaal niets voorstelde. Als dat op tv zou zijn zou Halim’s opmerking ongeloofwaardig overkomen. Op deze manier word ik een beetje neergezet als valsspeler, ook door wat Emil zegt. Op het internet ben ik al verschillende keren voor rat uitgemaakt, maar helaas zijn er mensen die niet geloven wat ze zelf zien en horen, maar wel wat andere mensen zeggen… Typerend voor mij en in vooral met betrekking tot de triathlonsport was de volgende uitspraak: “Als je iets wilt halen dan lukt het. Ik wilde vandaag finishen, en dat heb ik gedaan.” Emil en Halim dachten hier duidelijk anders over. Ik was echt oprecht verbaasd dat je blijkbaar topsport kan bedrijven, zonder zo’n instelling. Maar ook na aanleiding van deze uitspraak heb ik heel veel positieve reacties gehad, iedereen bedankt daarvoor! Extra video’s en mijn dagboek video is te vinden op hollandsekrijgers.nl. Volgende week worstelen bij de Bodi! Let wel op: de uitzending wordt een uur later uitgezonden, van 22.30 tot 23.25. Wel gewoon op Veronica. Kijkcijfer week 2: donderdag: 152.000; vrijdag: 192.000

Diederik Scheltinga

De oudste van de broers, zoekt graag de grenzen op (niet alleen fysiek) en volbracht al 13 Ironmans.