Je bekijkt nu Ironman op zee, part 2

Ironman op zee, part 2

Veel van jullie weten het waarschijnlijk al, maar ik ben niet in Nederland om het ‘normale’ leven weer op te pakken. Op het moment dat mijn vliegtuig vanaf Auckland via Kuala Lumpur naar Amsterdam vloog was ik aan boord van de 14 meter lange catamaran Sol Maria, geankerd in de Kermadecs, de meest noordelijke, onbewoonde eilanden van Nieuw Zeeland.

Tijdens mijn verblijf bij de Duncan’s in Auckland heb ik Gavin, Lica en Shae Morris leren kennen, de voormalige buren van de Duncan’s. Gavin, Lica en Shae hebben zichzelf 2 tot 5 jaar de tijd gegeven om met hun boot rond de wereld te varen. En ze waren opzoek naar crew die hun helpt zeilen naar de Kermadecs, de verschillende eilandgroepen van Tonga en Fiji. Laat ik nou afgelopen najaar wat ervaring hebben opgedaan aan boord van de Chaika in de Middellandse Zee. En ik kan het heel goed vinden met Gavin, Lica en Shae dus al snel kreeg ik de vraag of ik interesse had om een stukje te gaan varen, ik heb ook wel geluk hoor!

De keus was eigenlijk niet zo makkelijk als het lijkt: tropische eilanden, witte stranden, blauw water en palmbomen zijn natuurlijk onweerstaanbaar maar na de Ironman in Taupo en mijn kwalificatie voor Hawaï was ik eigenlijk super gemotiveerd om in Nederland te knallen op de NK’s halve en lange afstand. Met de Ironman in Taupo had ik een goede basis gelegd vroeg in het seizoen en de zuidelijk halfrond zomer was ideaal om me verder goed voor te bereiden.

Afgelopen jaar heb ik samen met Evert een aantal onvergetelijke weekenden gehad in de Bundesliga in Duitsland. En daar ontzettend leuke mensen leren kennen en ik keek er erg naar uit om ook in Duitsland weer mee te draaien op het hoogste niveau.

Maar als er eenmaal zeewater door je aderen stroomt is het moeilijk om hier vanaf te komen. De brede horizon, wind in m’n haar, de gigantische sterrenhemels, voort geblazen worden door de wind en het ontdekken van nieuwe werelden waren voor mij goede redenen om deze kans te grijpen. Volgend jaar zijn er weer dezelfde wedstrijden, concurrenten en teamgenoten.

Nu heb ik geen vlucht meer terug naar Nederland, ik kon niets wijzigen of verzetten. Ik heb dus letterlijk 800 euro in het water gegooid. Finishen onder 10 uur op Hawaï blijft mijn grote doel dit seizoen, maar waar ik me ga voorbereiden en wanneer ik terug naar Nederland kom blijft ook voor mij een vraag. Ik heb een simpel weblogje opgezet zodat ik iedereen een beetje op de hoogte kan houden van mijn belevingen in de Pacific: http://www.thetykes.com

Diederik Scheltinga

De oudste van de broers, zoekt graag de grenzen op (niet alleen fysiek) en volbracht al 13 Ironmans.