De triathlon van gendt is eigenlijk wel onze thuiswedstrijd te noemen. Toen ik net met triathlon begon kwam ik al bij deze wedstrijd kijken want hier deden de “grote mannen” mee. In onze regio staat deze wedstrijd hoog aangeschreven en ik snap ook wel waarom. Een goeie organisatie, leuk parcours en een fantastisch enthousiast publiek… Kortom, prachtig om hier mee te doen.

Voor mij stond deze wedstrijd echter niet op de planning. Ik had in België willen starten in een wedstrijd voor het Europese circuit. Deze wedstrijd zat echter al vol, en omdat ik nog geen ranking heb kwam ik niet in aanmerking voor een startplek. Zaterdagavond werd ik gebeld door de organisatie van Gendt dat er een plek voor mij vrij was. Hier maakte ik dan ook graag gebruik van.

Zwemmen ging lekker, als 2e kwam ik uit het water vlak achter Tom Havekes. Het viel me op dat trainingsmaat Eddy Lamers eraf was. In de polder bij het heen en weer stuk zag ik dat Eddy toch al op een dikke minuut zat en ik besloot hard door te fietsen. Iedere ronde zag ik dat mijn voorsprong groter en groter werd. Menno oudeman was ondertussen naar Eddy toe gereden maar toch bleef ik uitlopen.

Na het fietsen had ik een voorsprong van ruim 3 minuten en wist ik dat ik ging winnen. Maar ondertussen was me ook duidelijk geworden dat het zo hard ging dat het parcoursrecord dat al sinds 1999 stond er in zat. Zonder te forceren en vooral erg genietend van het publiek liep ik de 10 km uit in een nieuwe snelste tijd ooit van 1.46.25.