10 juli stond al sinds het einde van vorig seizoen omcirkelt in mijn agenda. Het NK olympische afstand in Holten zou het hoofddoel worden van mijn seizoen. In de aanloop naar deze wedstrijd veranderde een hoop; Eerst zou het gewoon een NK in een stayer wedstrijd zijn, toen werd het opeens gehouden in een worldcup en later werd er besloten om de titels te vergeven in een niet-stayerwedstrijd.

Voor mij veranderde er weinig. Ik wilde gewoon winnen bij de neosenioren, helemaal na het wat minder verlopen NK sprint in Stein. Het zwemmen heeft de afgelopen periode de meeste aandacht gekregen. Dit kwam helaas niet helemaal naar voren. Met een minuut achterstand op de eerste kwam ik uit het water.

Op de fiets kwam Sven Strijk voorbij en even later sloten we verrassend snel aan bij de kop van de wedstrijd. Fietsen was een erg mooi maar ook zwaar parcours met de motieweg en de holterberg. Ik fietste erg gemakkelijk, vooral berg op. Er ontstond een grote groep met alle favorieten en mijn directe concurrenten erin. Niemand kwam weg of moest er af, dus de beslissing zou bij het lopen vallen.

Ik wisselde goed vooraan en begon samen met Bas Diederen als eerste aan het lopen. Al snel kwam Stefan van Thiel voorbij en even later volgde ook Sander Berk. Het werd voor mij enorm zwaar in de hitte, maar elke ronde liep ik verder uit op de nummers 4 en 5 (Sven Strijk en Lesley derks), die ook voor de titel streden in de categorie -23. Ondertussen liep Bas verder bij me weg, maar mijn 4e plaats en overwinning bij de neosenioren kwam niet meer in gevaar.

Eindelijk is het gelukt, na al eens Nederlands kampioen duathlon geweest te zijn nu voor het eerst Nederlands kampioen triathlon!