Evert: Aan het Nederlands kampioenschap olympische afstand heb ik een erg dubbel gevoel overgehouden. Tot we na het zwemmen de kant op mochten klimmen verliep de wedstrijd super. Ik had alleen maar stiekem gehoopt dat het zo lekker zou gaan… De start ging goed, ik kon gelijk vrij zwemmen en heb geen last gehad van de drukte om me heen. Na de eerste boei kon ik netjes op techniek zwemmen en zo zwom ik erg gemakkelijk met de tweede groep mee. Na twee rondes zwemmen klom ik het water uit voor de wissel, gelijk schoot de kramp in allebei

m’n hamstrings. Ik kon niet lopen en met moeite kreeg ik ze weer op lengte. Ondertussen kwamen er allemaal atleten mij voorbij gerend. Ik wilde mee rennen naar de fiets, maar gelijk kwam de kramp terug dus moest ik eerst gaan rekken. In totaal koste me dit zo’n 30 seconden… 30 seconden te veel…. Ik miste de aansluiting met de tweede fietsgroep. Een aantal atleten die mij inhaalden terwijl ik probeerde de kramp eruit te krijgen haalde deze groep nog wel. Die 30 seconden zou uiteindelijk 3 min en 30 seconden worden… dat is de tijd die de tweede fietsgroep bij mij weggefietst is. Ik moest wachten op de 3e groep, en heb daarin ontspannen meegefietst. Met lopen heb ik direct een hoog tempo gepakt in de hoop dat ik nog mensen terug zou pakken uit de groep voor me. Dit lukte uiteindelijk in de laatste 500m. Hier pakte ik Tjardo Visser, die ook in d

e categorie neosenioren uitkomt, waardoor ik uiteindelijk nog 4e van Nederland werd in deze categorie en 11e overall (10e Nederlander). Ondanks het goede zwemmen en lopen toch geen goed gevoel aan de wedstrijd overgehouden omdat ik gewoon weet dat er zoveel meer ingezeten had. Dit had ik graag nu al willen laten zien, maar dat moet nog maar even wachten…

Diederik: Wat (geen) training wel niet met je kan doen… De OD in Stein was een zware

wedstrijd voor mij, maar dat wist ik van te voren. Na 2 maanden Ethiopië was m’n conditie flink afgenomen en na 2 weken normaal voedsel in Nederland is m’n vetpercentage flink toegenomen. Niet de ideale wedstrijdvoorbereiding dus. Maar ik heb mijn doel bereikt: de finish halen! Het zwemmen ging redelijk, toch mis ik ontzettend veel snelheid. Fietsen ging ontzettend hard in een groep, maar toch wel wat kopwerk kunnen doen. De laatste ronde ging zo ontzettend hard dat ik zelfs

moeite had om het wiel te houden. Hierdoor al redelijk vermoeid aan het lopen begonnen maar dat toch rustig en ontspannen afgemaakt. Verder een heel gezellig weekend gehad, ’s avonds voetbal gekeken en geslapen op de camping. Zondag na een korte nacht de 3OD bekeken. Super mooi om te zien hoe Chris Brands de Nederlandse titel op de lange afstand won. Wat een sportman! Bart, bedankt voor het logeren en Eddy bedankt voor het meerijden naar huis!