Inmiddels bijna een week in Tonga, Tonga is in Europa vrij onbekend, dus even een korte beschrijving: ‘Kingdom of Tonga, where the day begins first’ is hoe ze zichzelf profileren. 169 eilandjes in het midden van de Pacific waarvan 36 bewoont. De dag begint hier als eerste, +13 GMT. Dit hebben ze hier vlak voor het nieuwe millennium ingevoerd om de lokale economie wat te stimuleren. Verder gaat alles hier in island style en op island time…

We liggen geankerd met 34 andere boten voor de kust van Pangaimotu Island, een eiland met enkel een resort en voor de rest wat je verwacht van stukjes land in de Pacific: witte stranden, azuur blauwe zee, palmbomen, hangmatten, kokosnoten en een strandbar genaamd Big Mama’s. Dit is de basis van activiteiten en het leven rondom de cruise. Daarover komende dagen meer.

Op 1 mei kozen we het ruime sop vanaf Opua in NZ met de ICA Cruise, wij namen echter een alternatieve route, meer oost, richting de Kermadics. Een groepje van 4 onbewoonde en 1 bewoond eilanden halfweg tussen Nieuw Zeeland en Tonga. Van het Department of Consulation (lees conversation) hebben we toestemming om een nacht te ankeren voor het grootste en meest noordelijke eiland Raoul.

Na 4 dagen zee, 2 tonijnen, een kapotte genaker boom, een aantal boeken en geen echte zeezieken (Shae voerde de vissen een paar uur nadat we vertrokken uit Opua) kwamen we in de middag van 4 mei aan bij Raoul.

Raoul
Als eerst rond Raoul Island gevaren, veel vogels rondom steile kliffen. Aan de oost kant van het eiland kon je duidelijk de aanwezigheid van mensen zien: gemaaid grasland, aangeplant, of onderhouden bomen, kleine brugjes, paadjes en dat soort dingen. Aan het eind van de soort boomgaard stond iemand vrij enthousiast te zwaaien, dus wij zwaaide vrolijk terug. Later nog meer mensen en blijkbaar was het hele eiland (8 mensen) uitgelopen om ons te zien binnen varen. Wat een eer, haha!

Een mooi plekje gevonden in de luwte van het kleine eiland ten oosten van Raoul. Ontzettend veel vogels en ook een haai gespot! Paul kon het niet laten om z’n hoofd onderwater te steken en uiteindelijk gingen Paul, Gavin, Shae en ik het water met snorkels om de boel te verkennen. Eindelijk de onderwaterfunctie van mijn camera testen!

De onderwaterwereld was fantastisch, 4 tot 6 haaien, gigantische Kawai, Kingfish en nog een soort oer uitziende, chagrijnige vis. Raoul Island is een marine reserve, dus vissen (helaas) verboden, maar super indrukwekkend, snorkelen tussen wilde haaien. Af en toe zijn ze wat nieuwsgierig en komen ze dichtbij. Na een tik op de neus zwemmen ze dan weer weg.

Woensdag 5 mei, op het moment van schrijven had ik eigenlijk in een vliegtuig ergens tussen Nieuw Zeeland en Maleisië moeten zitten, maar ik zit op een zeilboot en doe wat mijn hart van me vraagt: brede horizon, wind in mijn haar, nachten met onbeschrijfelijke sterrenhemels, onbekende landen, vrijheid…

Vandaag weer gesnorkeld, de aanwezigheid van haaien wordt inmiddels wat normaal, vissen in alle kleuren en super mooi koraal rondom het eiland. Heerlijk om na een middag in het water op het achterdek te kunnen douchen voor het eerst sinds vertrek. Eind van de middag koersen we naar de kust van Raoul om 2 locals aan boord te ontvangen.

De 2 dudes die ons kwamen bezoeken waren best cool (zie ook foto). Een Australiër en een Kiwi, beide hier voor een jaar. De Kiwi had zich niet geschoren sinds hij hier aankwam gok ik, dat is sinds oktober vorig jaar. Als cadeautje hadden ze 2 zakken met op Raoul verbouwde mandarijnen en sinaasappels voor ons meegenomen, heerlijk! Leuk om hun verhalen te horen, in principe zit het zo: er wonen constant 8 mensen op het eiland die onderzoek doen naar de vegetatie, vulkaan en het weer. Van deze 8 mensen zijn er 4 vrijwilligers die elke 6 maanden vervangen worden. De andere 4 worden betaald door de NZ regering en zitten voor 12 maanden op het eiland.

Naast het onderzoek wat ze doen hebben ze veel andere dingen te doen, zoals vissen, de boomgaard onderhouden, surfen, kajakken, bier brouwen, werken in de groentetuin en verder hebben ze gewoon internet en kunnen ze skypen en al dat soort dingen. Elke dag laten ze een weerballon op voor de Erwin Krols van NZ en eens in de zoveel tijd dropt het leger benodigdheden en brandstof voor de generator. Over het eiland verspreid staan diverse hutjes waar je wat tijd met jezelf kan doorbrengen wanneer nodig.

Na de zonsondergang zetten we koers richting Tonga, 20 tot 25 knopen wind en de Sol Maria vliegt door het water met snelheden tussen 8 en 10 knopen. Momenteel een heerlijke graveyard shift tussen 02.00 en 05.00.