De besneeuwde bergen waren gister nog goed zichtbaar. Deze morgen waren ze verdwenen in een dik wolkenpak. Het regende en het was grauw en grijs. Niet ideaal voor een koninginnerit. Van 180 km.
Om 10:00 vertrokken we vrijwel zonder neutralisatie, meteen de heuvel op Te Anau uit. Wind uit allerlei richtingen en ik trok het slecht. Het was abnormaal zwaar. De eerste 2 uur waren we al halverwege, 45 km per uur gemiddeld over het grove NZ wegdek en glooiende heuvels. Na die 2 uur was het weer ook redelijk opgeknapt en begon de zon zelfs te schijnen.
Na een paar bochten uiteraard weer crosswinds en ik kwam weer tussen de support wagen terecht. Aanklampen, afzien en weer terug het peloton in. Toen de kopgroep eenmaal een paar minuten voorsprong had, had het peloton er vrede mee en reden we redelijk rustig langs Lake Wakatipu naar het noorden richting Queenstown.
Vlak voor Queenstown ligt het dorpje Frankton. Hier gaat de weg een rivier over via een hele smalle brug. Na deze brug maakte we een scherpe bocht naar rechts en weer crosswinds. Na deze brug was ik helemaal gesloopt en een klein gaatje van 2 meter werden er 3, 4, 5 en toen rap meer. Met nog 10 km te gaan zat ik helemaal alleen en had de Crown Range nog voor de boeg.
Ik liet me inlopen en klampte aan bij de eerst volgende achterblijver. Samen reden we 7 km tot aan de voet van de Crown Range. Daar elk ons eigen (langzame) tempo omhoog. Lichtste verzetje en gewoon rustig trappen. Er viel toch niets meer te winnen. Op 10 minuten van de winnaar kwam ik weer redelijk fris de finish over.
Daarna gedoucht in Queenstown en nog even 200 km naar huis gereden in de teambus. Nu kon ik wel van het uitzicht genieten en dan besef ik me telkens toch weer: wat is Nieuw Zeeland toch een fantastisch mooi land…
Morgen nog 1 lange dag, 167 km in een etappe die (alweer) bekend staat om de heftige crosswinds hier in het zuiden. Finish is in Gore. Dan alleen nog een 12,9 km tijdrit en een etappe van 87 km. Ik hoop dat ik morgen overleef en dan ga ik bijna zeker de finish halen!
Maargoed, voor alsnog: Parijs is nog ver. Letterlijk. WT.
