De wedstrijd ging over 5km hardlopen, dan 20km fietsen om daarna nog n rondje van 2,5km te lopen.

Omdat ik perfect voorbereid aan de wedstrijd wilde beginnen, heb ik voor een keer de Cosmics van Evert geleend (zie foto). Ruim op tijd kwam ik in Tilburg aan en heb ik rustig het fietsparcours, dat een iets kleiner rondje was dan het NK bij de heren, verkend. Door dat het wat anders was, wisten de vrijwilligers niet precies waar het keerpunt was, maar ze dachten ongeveer bij de rotonde. Tijdens het inlopen heb ik het loopparcours verkend en goed gekeken waar ik moest aanzetten en hoe ik bepaalde bochten moest aansnijden.

Die goede voorbereiding was 5 minuten voor de start door een domme actie van mij verpest: Iedereen stond al op de startlijn, ik keek even naar beneden en zag: Oeps, ChampionChip vergeten!. Ik snel naar het parc-ferm gerend en mijn chip gehaald. Het voordeel was wel dat ik nu gelijk vooraan kon sluiten en dus op de eerste lijn stond.

Bij de junioren wordt altijd erg hard gestart, dus ik wist dat ik moest zorgen dat ik snel weg was en zo min mogelijk last had van het geduw. De eerste ronde ging dan ook veel te hard. Ik moest veel geven om de aansluiting te houden. Goed de bochten aansnijden en Au, iets te kort aangesneden: Mijn kop gestoten tegen een tak die wat laag hing. Gelukkig gaf dat een stoot adrenaline en deed het verder geen pijn. Na 2,5km kwam in een tweede groepje door op ongeveer 10 seconden van de kopgroep. De tweede ronde wist ik mij in dit groepje, wat langzaam uit elkaar viel, te handhaven en kon ik samen met 3 man tegelijk wisselen.
Door een ongelukkige plek in het parc-ferm (vlak voor een basketbalnet waar ik omheen moest), kwam ik als derde vlak achter Hielke Schrurer het parc-ferm uit.

Podium NK duathlon 2009: Erik v/d Heijden, Cornelis Scheltinga en Hielke Schrurer De eerste ronde samen met Hielke gefietst. Toen we bijna bij het keerpunt kwamen, zag ik niemand staan. Voor me zag ik autos rijden en ik begon te twijfelen: Moet ik bij deze rotonde al keren of nog rechtdoor? Ik koos er toch maar voor om rechtdoor te gaan. Hielke schreeuwde: OMDRAAIEN! waarop ik slipte zo snel mogelijk weer omdraaide. Gelukkig was Hielke zo sportief om te wachten en zo konden we samen verder. Ik zat vol met adrenaline en boosheid. Halverwege de tweede ronde, toen ik iets was afgekoeld, heb ik een motor van de jury geroepen en doorgegeven wat er gebeurd was (dit kan toch niet op een NK?!). De derde ronde kwamen Omar Brons en Jesper van Arkel (ook H18) ons voorbij, en Hielke en ik gingen mee. In de laatste ronde zag ik dat Omar een waarschuwing kreeg voor stayeren en nog geen halve minuut later kwam er een andere motor en zag ik een rode kaart verschijnen. Daar schok ik wel van en heb ik absoluut geen risico meer genomen.
Op 500m voor de wissel heb ik vol aangezet zodat ik als eerste het parc-ferm in kon. Omdat ik op Pyros reed, wisselde ik ook het snelste en kon ik als eerste beginnen met lopen.

De eerste 500m heb ik rustig gelopen omdat ik kramp voelde in mijn hamstring. Toen Omar naast mij kwam ben ik toch maar iets harder gaan lopen en gelukkig was de kramp al minder. Na 1,5km heb ik iets versneld en moest Omar eraf waarna ik lekker mijn eigen tempo kon doorplopen. Zo finishte ik als 6e overall, als 4e Nederlander en als 2e bij de Heren 18: Zilver!

Bij 2 bronzen medailles (NK duathlon 2008 & NK triathlon 2009), hangt deze zilveren medaille toch erg mooi! Komende paar weken neem ik wat gas terug om daarna weer te gaan opbouwen. Mijn eerst komende wedstrijd weet ik nog niet, maar ik hoop te starten op het NK Offroad duatlon in Etten-Leur op 31 januari.