1000 deelnemers, 10 series, top veld en super veel publiek. Dat zijn de woorden die deze wedstrijd kenmerkt. Bij deze wedstrijd heb ik het over de Zwintriathlon in Knokke-Heist (België). Vorig jaar deden Evert en Diederik mee, maar nu past het bij Evert niet in de wedstrijd planning, en voor Diederik is het erg ver reizen.
Vanuit Huissen is het ook niet bepaald om de hoek trouwens. Wij hebben een paar lieve buren, die ons ook dit jaar weer hebben uitgenodigd om in hun vakantie huisje in Cadzand te bivakkeren. Zo hebben we gezellig een weekje vakantie met een super gave wedstrijd erbij. Een prachtige combinatie.
Doordat ik drie dagen voor de wedstrijd zonder wetsuit ging golfsurfen in de zee, was ik wat verkouden geworden.
Ik startte in de “top serie” vlak achter helden als Frederik van Lierde, Luc van Lierde, Rutger Beke, Axel Zeebroek. Na de start was ik goed weg. Ik had de ruimte en kon zo lekker doorzwemmen. Na 15:35 (het zwemmen was wat verder), kon ik de kant op klimmen, over de loopbrug en de wisselzone in.
Ik wist dat het zwaar zou worden op de fiets. Het waaide aardig hard. Het parcours liep langs weilanden zonder veel beschutting. Die belgen kunnen rijden jong! Niet normaal. Na 20km haalde een groep mij bij, en daar kon ik bij aansluiten. Ik heb wel erg veel moeten geven om bij te kunnen blijven, maar lossen was geen optie. Na 45km op de fiets te hebben gezeten met een gemiddelde van 38.3 km/u was ik blij dat mocht gaan wisselen.
Na een snelle wissel kon ik gaan lopen over de boulevard. Massa’s mensen stonden langs het 2,5km lange traject. Het was een heen en weer parcours, dus moesten we twee rondjes. Na een halve kilomter kreeg ik wat buikpijn. Dit werd er niet beter op toen ik langs de gebakskraam kwam waar een oliebollen lucht hing. Langzamer lopen was geen optie, dus zette ik nog een beetje aan. De buikpijn werd niet minder, maar ook niet veel erger. Na een looptijd van 35:55 en een totaal tijd van 2:03:51 finishde ik. Het was een aangename verrassing dat ik een 3e plek had in de categorie -23.
Toen ik thuis de uitslagen bekeek, zag ik dat ik maar één seconden achter nummer twee in mijn categorie zat. Hij was in een andere serie gestart.
Volgend jaar wacht mij dus een mooie uitdaging!